Dag 5

Joehoeee!! Hier zijn we weer met nieuws over een nieuwe prachtige dag!
Deze ochtend stonden we op en hadden we ... opnieuw een jarige (Chloë) ! Dat is al de derde deze week!
Leuk hè! Dat de kinderen op sneeuwklassen jarig zijn! Ze trakteerden ons gisteren op een lekker drankje tijdens de casinoavond! Dank u wel daarvoor!

Deze ochtend was er als een ontbijt een tikkeneike (eitjes dus). Lekker! En dat op een maandagochtend. Normaal moeten we ons altijd zo haasten, maar nu konden we dat rustig opeten!

Na het ontbijt maakten we ons klaar voor een GPS - tocht door Elbigenalp. Tijdens de tocht moesten de kinderen (en leerkrachten) vragen oplossen over het dorp. De weg vonden we aan de hand van de coördinaten die we in de GPS instelden. Dan toonde de GPS op een kaart of op het kompas waar we naartoe moesten. Sommigen waren hier wat enthousiaster over dan anderen, want het was wel een tijdje wandelen.
Alle groepjes vonden de meeste juiste antwoorden én liepen niet verloren!
Tijdens de GPS-tocht stopten sommige groepjes ook aan de kerk. Het kerkje van Elbigenalp is een supermooie kerk met mooie muurschilderingen en een echt orgel achteraan. De graven aan de kerk hebben ook een klein lantaarntje waardoor de graven heel rustig en mooi overkomen.

Na de GPS - tocht moesten we heel snel aan tafel om daarna onmiddellijk naar de skiles te vertrekken. Vandaag kregen we tijdens het middagmaal ook heel wat post! Allemaal blije gezichtjes bij het openen van de brieven. We lazen ook de reacties op de blogberichten en ook hier waren de kinderen enthousiast. Dus mama's, papa's, oma's, opa's, neefjes, nichtjes, vrienden en vriendinnen, blijf maar posten hè! Ze wachten hier op nieuws van het thuisfront!
L5 kreeg ook de kaartjes van hun petekindje of metekindje uit L1. Ze waren dolenthousiast!

Als leerkrachten zijn wij vandaag echt verschoten van onze kinderen! Ze kunnen echt al skiën! Bochtjes maken, remmen, ... het lukt hen allemaal!

 

 

De gevorderden gingen zelfs even met meester Peter naar boven om eens naar beneden te skiën.
Juf Bojana heeft nog steeds wat last van haar rug, maar dat stoorde haar niet. Ze gaf toch privé - les aan de kindjes die even hun zelfvertrouwen kwijt waren.

Zo kon iedereen op het einde van de dag met de sleeplift naar boven en vlotjes naar beneden komen! Een dikke pluim van alle leerkrachten voor onze kinderen!

Na de skiles heel heel snel douchen en ons klaarmaken om ... te rodelen!
Spannend! Zelfs juf Kaatje was een beetje zenuwachtig!

We stapten de bus op en met leuke muziek werden we naar Holzgau gebracht. Als we de bus uitstapten wisten we eerst niet goed waar we moesten zijn. Plots reed daar een reusachtige tractor met sledes erachter. JAAAA!!! Volgen maar!
Alle kinderen stapten vol verwachting naar de start van de rodelbaan.
Toen we bij de tractor aankwamen werden al die sledes aan kettingen vastgemaakt. Zo werden we met zijn allen de berg opgetrokken. Dat alleen al was een avontuur op zich. Het ging van hobbeldibobbeldi. We moesten al goed opletten dat we niet uit de bocht vlogen. (Nu al?)

Eens we boven aangekomen waren, werd ons even uitgelegd hoe we moesten rodelen. Voetjes plat op de grond en als we wouden sturen duwen naar rechts, duwen naar links.
Daar gingen we ... zoefffff ... pooowwww... we zoefden door de sneeuw. Hier en daar vlogen we eens uit de bocht. Gelukkig was er sneeuw. Veel sneeuw.
Wel drie keer konden we naar boven gesleept worden. Zo hadden we de kans om eens tegen elkaar te racen. Dat was geweldig!

Helemaal uitgeleefd werden we met onze bus naar huis gebracht.
Snel onze pyjama aan, tanden poetsen en bedje in.
Eventjes schaapjes tellen en ...zzzzzzzzzzzz ...
En morgen zijn we er weer met meer weer ...euuuhmm... avontuur.